Autorem Ćwiczeń duchowych, bo taka jest oryginalna nazwa rekolekcji ignacjańskich, jest św. Ignacy Loyola (1491-1556), założyciel zakonu Jezuitów. Są one formą rekolekcji w całkowitym milczeniu. Uczą spotkania z Bogiem poprzez rozważanie Słowa Bożego zawartego w Piśmie Świętym. Są także ścieżką poznania i spotkania ze sobą samym. Zakładają, że do poznania Boga potrzebne jest poznanie siebie. I na odwrót: poznanie siebie prowadzi do poznania Boga. Rekolekcje ignacjańskie zostały oficjalnie zatwierdzone przez papieża Pawła III w 1548 roku.

Pierwszym etapem rekolekcji ignacjańskich jest tzw. „Fundament”, który trwa 5 dni. Jego tematem jest miłość Boga do człowieka. W czasie Fundamentu rekolektant uczy się ignacjańskiej metody medytacji oraz rachunku sumienia. Kolejnymi etapami są tzw. „Tygodnie”, które mają określoną tematykę i trwają zazwyczaj 8 dni. Poszczególne etapy rekolekcji ignacjańskich można odprawiać nie częściej niż raz w roku. Wynika to z faktu, że są one bogatym doświadczeniem duchowym i wymagają zastosowania go w swojej codzienności. Dodatkowo rekolekcje zapoznają uczestników z tzw. regułami – zestawem duchowych zasad, które pomagają nazywać i rozeznawać wewnętrzne poruszenia, co z kolei jest pomocne w podejmowaniu decyzji.